ดนตรีกวีศิลป์

วันอาทิตย์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

จุฬาตรีคูณ-จ้าวไม่ีมีศาล

 
จ้าวไม่มีศาล
 “อริยวรรตผู้ทรยศของข้าฯ เอ๋ย ท่านได้มาแล้ว ยังสถานแห่งความรักนี้ มาเถิด จงมาดื่มความพิสวาสกับข้าฯ ณ ที่นี้ ด้วยรักนั้นได้ให้อภัยหมดสิ้นแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง”
 “
ความรัก” ระหว่าง อริยวรรต-ดารารายพิลาส นิ่งเฉยอยู่ไย แม้นว่าอนาคตกาลแห่งท้าวเธอคู่นี้ จะพบความวิบัติแห่งชีวิตด้วยความสลดใจ และไม่ว่าท้าวเธอคู่นี้ จะสู่สรวงสวรรค์ครรไลไปนานเพียงใดก็ตาม ทว่า อริยวรรต-ดารารายพิลาส ยังคงกลับฟื้นพระชนม์ชีพเสมอ






โอ้ เกิดมา                       ไอศูรย์ราชาของข้าก็มี
แคว้นใดข้าไปทั่วในปฐพี     ข้าถือเป็นที่ ครอง นาน
ประเวศเขตแดน                ซอก ซอน
เที่ยวเร่สัญจร                   หา ดวงสมรนงคราญ
จากจร ที่กิน ถิ่น ฐาน         จ้าวไม่มีศาล
ขอ ทานเขากินสิ้นคน        ปรารถนา
พบดวงดารา เบื้อง บน       ถึงต้องทุเรศ อับ จน
ทุกข์ใจจำทน กัด ฟัน      
ข้า ปอง                         โฉมงามรูปทองน้องเอย
ขอเพียงชื่นชมชิดเชย        ดังที่เคยคิดมั่น
ทั้ง ดวงใจ                      พี่จะให้ไอศูรย์ร่วมกัน
ร่วมยศราชันย์                 ร่วมขวัญข้าเอย


อริยวรรต กษัตริย์หนุ่มผู้ทรงกระหายสันติ­จากการนองเลือด ได้ฝันถึงนางหนึ่งผู้มีความงามล­้ำเลิศ ผู้พร่ำขอพรจากจุฬาตรีคูณ ขอให้ความงามของนางนั้นวิบัติลง อริยวรรตกษัตริย์หนุ่มจึงยุติกา­รทำศึกเพื่อตามหานางในฝันผู้ซึ่­งมีนามว่าดารารายพิลาศ (เพลงจ้าวไม่มีศาลก็คือตอนที่อร­ิยวรรตกับขัตติยะราเชนทร์ปลอมตั­วเป็นพราหมณ์ไปตามหาดารารายพิลา­ส)


ไม่มีความคิดเห็น: