อาภัสรา - โอ...มะลุลีร่มนี้มืดมนช้ำเหลือทนอับจนหัวใจ ต้องพรากรักไปภายใต้ร่มไม้ของเจ้านี้
ขัตติยะราเชนทร์ - ลืม...รักที่หลั่งลงฝังกับใจ ฝังฝากไว้ใต้ร่มมะลุลี จงลืมรักพี่ อย่ามีฤดีอาลัยต่อกัน
ขัตติยะราเชนทร์และเจ้าหญิงอาภัสรา ร่ำลากันก่อนเจ้าหญิงจะเข้าพิธีอุปภิเษกใต้ต้นมะลุลี
ญ.โอม...มลุลี ร่ม นี้ มืด มน
ช้ำเหลือทน อับ จน หัว ใจ
ต้อง พราก รัก ไป ภาย ใต้ ร่ม ไม้
ของ เจ้า นี้
ช.ลืม...รักที่หลั่ง ลง ฝัง กับใจ
ฝังฝากให้ ใต้ ร่ม มลุลี
จง ลืม รัก พี่ อย่ามี..ฤดี อาลัย ต่อกัน
ญ.ยาก เย็น กรรมหรือเวรอันใด
นำ ชัก ให้ ดวงฤทัยโศกศัลย์
ช.พี่ ตรม สุดภิรมย์รำพัน
บุญไม่เปรียบเทียบทัน ร้าว ราน ฤทัย
ญ.โอ้...รักที่ผ่าน ดัง ฝัน ชั่ว คืน
ครั้นพอตื่น กลับ คืน หาย ไป
ช.โธ่ อย่า ร้อง ไห้
พลอยให้ดวงใจ ร้าว..ระทม
ญ.ยาก เย็น กรรมหรือเวรอันใด
นำ ชัก ให้ ดวงฤทัยโศกศัลย์
ช.พี่ ตรม สุดภิรมย์รำพัน
บุญไม่เปรียบเทียบทัน ร้าว ราน ฤทัย
ช.โอ้...รักที่ผ่าน ดัง ฝัน ชั่ว คืน
ญ.ครั้นพอตื่น กลับ คืน หายไป
ช.โธ่ อย่า ร้อง ไห้
พลอย ให้ ดวง ใจ ร้าว..ระทม
(พร้อม)ร่ม...มลุลี เป็นที่ สุดท้าย
แห่งจุดหมาย น้อง พี่
มลุลี เห็น ใจ น้อง พี่
ว่าสิ้นคืนนี้ น้อง พี่ สิ้น กัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น